พระโพธิสัตว์ได้เกิดในตระกูลที่ร่ำรวยตระกูลหนึ่งในแคว้นกาสี เลี้ยงชีพด้วยการค้า

พระองค์เลี้ยงสุนัขไว้ตัวหนึ่งจนตัวอ้วนพี น่ารัก เจ้าสุนัขน้อยเป็นที่ชื่นชอบของผู้คนที่พบเห็น

วันหนึ่งมีพ่อค้าผ่านมาเห็นสุนัขตัวนี้แล้วชอบใจ จึงให้เงินเพื่อแลกกับสุนัขแสนน่ารักตัวนี้

เขาเอาเชือกหนังมาล่ามมันไว้แล้วเดินถือปลายเชือกจูงสุนัขไปยังศาลา และผูกสุนัขไว้

ตัวเขาก็เอนนอนเพื่อพักผ่อน สุนัขนี้คิดว่าความปรารถนาของตนนั้น คือ การหนี

ด้วยเหตุนี้ จึงอดทนรอเพื่อให้พ่อค้าหลับสนิท  แล้วกัดเชือกที่ผูกมัดมันไว้ และรีบหนีไปยังเรือนของเจ้าของเดิม

Time Index

[00:27] นิทานพรรณนา "บัณฑิตย่อมพ้นภัย"

[05:04] ยุธัญชยชาดก ว่าด้วยการผนวชของเจ้าชายยุธัญชัยและยุธิฏฐิละ

[30:32] สุนขชาดก ว่าด้วยผู้ฉลาดย่อมช่วยตัวเองได้

[39:42] อินทสมานโคตตชาดก ว่าด้วยการสมาคมกับสัตบุรุษ

[50:25] เวฬุกะชาดก ว่าด้วยโทษของการเป็นผู้ว่ายากสอนยาก

[52:00] คิชฌชาดก ว่าด้วยผู้ไม่ทําตามคําสอนย่อมพินาศ

อ่าน "อรรถกถา ยุธัญชยชาดกว่าด้วย การผนวชของเจ้าชายยุธัญชัยและยุธิฏฐิละ"

อ่าน "อรรถกถา สุนขชาดกว่าด้วย ผู้ฉลาดย่อมช่วยตัวเองได้"

อ่าน "อินทสมานโคตตชาดก ว่าด้วยการสมาคมกับสัตบุรุษ"

อ่าน "อรรถกถา คิชฌชาดกว่าด้วย ผู้ไม่ทำตามคำสอนย่อมพินาศ"