เครื่องหมายของสมาธิที่พระพุทธเจ้าให้ไว้ คือ ความคิดในทางอกุศลต้องดับไป ถ้าคิดเรื่องที่หลีกออกจากกาม ไม่พยาบาท ไม่เบียดเบียน นั่นคือจิตเป็นสมาธิแล้ว และการรู้ว่าอะไรเป็นความคิดในทางดี นั่นคือสัมมาทิฏฐิ แยกแยะได้แล้วพยายามคิดถึงในสิ่งที่ดี ความพยายามนั้นคือสัมมาวายามะ ความระลึกถึงสิ่งที่ดีได้ นั่นคือสัมมาสติ  บางครั้งรู้ว่าอะไรชั่วอะไรดี แต่กำลังในการที่จะลงมือทำในสิ่งที่ดี ไม่พอ เพราะฉะนั้น 3 อย่างต้องประกอบกัน ความรู้ตรงนี้จะทำให้เกิดการพัฒนา ถ้าเราฝึกอยู่เป็นประจำ อยู่ที่ไหนก็ทำได้ เพราะสติเป็นเรื่องของจิตใจ ฝึกในรูปแบบตอนเช้าหรือเย็น ระหว่างวันก็ฝึกได้ จะช่วยหนุนกันให้เกิดสมาธิที่ลึกซึ้งขึ้นไปได้

Time Index

[00:50] Q: พระมรณภาพ ทรัพย์สินส่วนตัวที่มีผู้ถวายให้ จะตกเป็นของใคร

[05:13] Q: สาปแช่งคนทำผิดรุนแรง บาปหรือไม่

[13:57] Q: จะอยู่กับคนที่ชอบเพ่งโทษผู้อื่น ถ้าเกลียดแล้ว ยุยงให้คนอื่นเกลียดตาม ได้อย่างไร

[26:01] Q: การเข้าสมาธิทำอย่างไร และรู้ได้อย่างไรว่าได้สมาธิแล้ว

[36:43] Q: นั่งสมาธิอย่างเดียว ไม่สวดมนต์ได้หรือไม่

[43:38] Q: ขันติ อดทนอดกลั้นที่ยาก นานและทรมานกายใจที่สุดของพระพุทธเจ้า

[47:41] Q: การบวชชีในประเทศไทย

[48:36] Q: การทำลายศาลพระภูมิเจ้าที่ เมื่อไม่ถูกหวย