พระเจ้าสีวิชราชทรงมีดำริในการทำทานที่ทำได้ยากยิ่ง โดยทรงดำริว่าเมื่อไหร่ก็ตามเมื่อมีใครมาเอ่ยปากขอหัวใจ จะควักให้ดุจเด็ดบัวขึ้นจากสระ หากใครมาขอเนื้อจะเฉือนเนื้อไม่ลังเล หรือผู้ใดขอเพียงโลหิต จะรีบวิ่งเข้าเครื่องบดเพื่อสละเลือดให้ แม้ขอให้ไปช่วยรับใช้ทำงานบ้าน ก็เต็มใจสละราชสมบัติทันที ทว่าหากขอดวงตา จะควักให้ทั้งหมดโดยไม่ลังเล

ครั้นเมื่อมีบุรุษชรามาขอดวงตาของพระองค์ ทรงรับสั่งให้หมอหลวงบดยาใส่เบ้าพระเนตรโดยไม่ลังเล ในพริบตาความเจ็บปวดแสนสาหัสเกิดแก่พระองค์ ทุกขเวทนารุมเร้าเหลือประมาณ หากแต่ในพระหฤทัยกลับปิติเบิกบานในทานนั้น เพราะในพระทัยของพระองค์มีแต่ความปรารถนาพระสัพพัญุตญาณเพียงเท่านั้น

Time Index

[00:27] เกริ่นนำช่วงนิทานพรรณนา

[03:37] สีวิราชชาดก ว่าด้วย การให้ดวงตาเป็นทาน

[22:31] พราหมณ์มาขอดวงตา

[25:32] วิธีการให้ดวงตา

[39:50] การตั้งสัจจะกิริยา

[43:14] เรื่อง พระเวสสันดร

อ่าน "อรรถกถา สีวิราชชาดก"

อ่าน "พระเวสสันดร" พุทธประวัติ จาก พระโอษฐ์ (หน้า 432)