สงครามเวลาเกิดขึ้นมันไม่ได้เกิดขึ้นเพื่อประโยชน์เพื่อความสุขแก่ใครๆเวลามันเกิดขึ้นเพื่อความทุกข์เพื่อความเดือดร้อนความไม่ผาสุขความไม่เกื้อกูลกับทุกๆคน

เวลารบเวลาสู้เราสู้กับกิเลสไม่ใช่ลำพังในจิตใจเราแต่ในจิตใจคนอื่นด้วยถ้าใช้เครื่องมือให้ถูกเราจะรบชนะกิเลสได้อันดับแรกอย่าใช้เครื่องมือของกิเลสถ้าใช้อาวุธของกิเลสเครื่องมือของมารเมื่อไหร่เราจะตกเป็นเครื่องมือของมารตกเป็นพวกเดียวกับกิเลสทันที

สงครามไม่มีวันจบไม่มีวันสิ้นตราบใดที่ยังมีกิเลสอยู่ยังต้องมีการรบกันต่อไปเรื่อยๆสงครามในใจต้องระวังเราจะถึงที่ที่ไม่มีสงครามเลยมีความสงบมีความเย็นต่อเมื่อกิเลสมันหมดสิ้นเชิงไม่เกิดขึ้นได้อีกนั่นคือที่ที่ไม่มีอวิชชาที่ที่มีความรู้มีความเข้าใจมีความเย็น นั่นคือนิพพาน

Time Index

[03:19] ประเด็นสงครามระหว่างสหรัฐอเมริกากับอิหร่าน

[06:04] ที่ไหนๆ ก็มีสงคราม สวรรค์ นรก

[09:08] เหตุเกิดของสงครามคือการผูกเวร ไม่ใช่แค่สงครามโลกแต่ตามท้องถนน ใช้วาจาเป็นอาวุธทิ่มแทงด้วยหอกคือปาก ต่อไปทางกาย

[14:58] ผูกเวรระดับไหนมีสงครามระดับนั้น

[21:40] หนีหาที่ปลอดภัย ไม่ผาสุก ไม่สามารถทำในใจซึ่งคำสอน

[36:56] วิธีการที่ทำให้ผาสุกได้เมื่อมีภัยมาก คือ ระลึกถึงกุศลธรรมของเราในใจ เหมือนเสวียนรองก้นหม้อ

[47:02] มุ่งเอาชัยชนะให้ราบคาบ คนแพ้เป็นทุกข์ คนชนะได้เวร ต้องชนะโดยธรรม ทำสงครามกับกิเลสในใจเราและของคนอื่น

[53:34] กิเลสลดได้เพิ่มได้

[56:35] นึกถึงเรื่องบ้านเมือง ระลึกนึกถึงส่งจิตไปตามกระแสของมรรคที่จะทำให้มีนิพพานเป็นที่สุดจบ จะมีความสบายใจ เป็นผู้ที่มีความผาสุกอยู่ได้